VEDA
Yasını avuç içine gömdüğüm sessizliğime emanet edip ürkek bakışlarımla selâya saldım.
Harlanan ateşi aldım bu gece koynuma
Yetmedi gücüm onu yok etmeye…
Düğümlenen boğazımda göğün gürültüsü çürüdü,
Kabuk tuttu dermansız yaşlar.
Başucumda zoraki bir tebessüm namluda
Ebediyet dileyen sızım susuşlarımı diziyor
Susuşlarım yankısında boğulduğum feryadı giydiriyor göğe.
Bu yaramın hazin sonu, tadı yok bu toza bulanmış âlemin
Gözbebeklerimde bir bakış, yıkış habercisi
Veda desem, bir çift veda
Affet sevgilim yaşamak hazin bir sonun habercisi
Yaşamak rezil bir sevda,
Yaşamak çile bekçisinin olmayan kanadına gizlediği gecesi dolmayan gündüzü
Sığdıramadığım bir çift kelime dolandı titreyen ellerime,
Üşüyorum bedeni harap dilencilere
Evsizlere, yıkık viran şehirlere üşüyorum!
Hiçbir sıcaklık ısıtmıyor vazgeçişimi.
Dindirmiyor dibimizdeki çaresizliği.
Saksıya ektiğim kırmızı çiçeklerim gülümsüyor bana,
Deli olduğumu düşüneceksin şimdi,
Ama, ama sen nerden bileceksin deliliğin, benim için martının açlığında bulduğu simit olduğunu.
Deli yanıma düşler biriktireceğim,
Beni buruk gülümseyişimdeki özlemimle hatırla, elveda..
YORUM YAP
Yorumunuz onaylandıktan sonra yayınlanacaktır. Yorumunuza yanıt verildiğinde mail ile bilgilendirileceksiniz.